Ինչպես ձմռանը ջերմացնում է ինձ սառը արևը,

Ինչպես ձմռանը ջերմացնում է ինձ սառը արևը,
Ինչը չի լինում կիզիչ ու այրող ամռան օրերին,
Այդպես ամեն օր ընդունում եմ ես քո ցուրտ բարևը,
Եվ փոխարենը բարևում եմ քեզ այնքա՜ն ջերմագին։

Եվ դու անկասկած գիտեմ սիրելիս,դժգոհ չես մնում,
Որ լցնում եմ ես ձմեռվա ցրտին ներսդ գարունով,
Ա՜խ ես ի՞նչ անեմ,իմ անուրջ ու սեր,իմ կարոտ անգին,
Որ քո բարևից (գարունս ո՞րն է),
իմ ներսն ու դուրսն է խցանվում ձյունով։

Հեղ.՝ Սևակ Բայրամյան