Ո՛չ միայն գլուխ՝
Այլ մի ողջ իրան արժի խոնահել,
Մինչև որ իմ բաց ճակատով արդեն՝
Դիպնեմ հատակին:
Այսիսի զորեղ ու ներսահառաչ,
Ներսից հրակեզ,ներսից այրվողին,
Ո'չ միայն իրան,
Այլ ամբո~ղջ մարմնով արժի խոնարհվել,
Մինչև որ ընկնեմ սեղանատակին...
Եվ որ դու գրչով գիտես տապալել՝
Մերկացնել մարդու ո՛չ միայն հոգին,
Այլ դարերի հետ ինքդ էլ քայլել,
Զորավիգ լինել ազգիդ մորմոքին:
Ես ոսկեզոծված տառերով էլ թե,
Դրոշմեմ ամբողջ երկրիս ճակատին
Անունդ քո մեծ, այդ ժամ էլ գուցե
Դեռ չհանդարտի Նաիրյան ոգին:
Այսպես գլխաբաց ի՞նչպես խոնարհվեմ,
Եվ ախ չքաշեմ,հոգոց ու հառաչ,
Եվ ինչա՞ն բեղուն գլուխ փոխ առնեմ
Գցեմ գլուխն իմ շների առաջ...
Հեղ.՝ Սևակ Բայրամյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий