Աշխարհը մի մե՜ծ հրեղեն բոց է

Աշխարհը մի մե՜ծ հրեղեն բոց է,
Իսկ ես մոխիրն եմ այրվող աշխարհի,
Շուրջս ջահեր են, այրվող փողոց է,
Ներսն իմ ցավերն են ամբողջ աշխարհի։
                         。。。
Մահը ցավոտ է ու արյան հոտ է,
Եվ վերջաբանն է վաստակած շահի,
Նա՝ ով հիվանդ է ու մահվան մոտ է,
Տերն է միմիայն հողի ու քարի։
                         。。。
Կյանքն էլ կարոտ է ու արցունքոտ է,
Երազկոտ ցավ է նա անտանելի,
Եվ ով խելառ չէ ու վարանոտ է,
Ինչպե՞ս կտանի վիշտն այս աշխարհի։
                          。。。
Աշխարհը մի մե՜ծ հրեղեն բոց է,
Իսկ մենք մոխիրը մեր այրված դարի,
Եվ ով ցաված է ու սիրտը խոց է,
Տանում է իր հետ ցավերն աշխարհի։

Հեղ.՝ Սևակ Բայրամյան