ՔԵԶ ԲԱՐԻ ԲԱԽՏ...

ՈՐՊԵՍ  ՀԻՇԱՏԱԿ

  Ես պիտի հյուր գամ քո հարսանիքին,
Որպիսի տեսնեմ ինչպես ես ժպտում,
Ուզում եմ տեսնել քո ուրախ դեմքին
Ինչպիսի բախտ է հիմա շողշողում..

 Ես պիտի հյուր գամ,թեկուզ և հոգնած,
Անգամ վշտերից մեռնի իմ հոգին,
Չեմ ուզի տեսնեմ դեմքտ դժգունած,
Չեմ ուզի ցավես ինձ պես ցավագին:

Այդ օրը պիտի տոն լինի հոգու,
Տոն լինի երկու ուրախ սրտերի,
Ես պիտի զգամ երջանի՛կ ես դու,
Տեսնեմ ժպիտը քո նուրբ շուրթերի:
 

 Ես պիտի հյուր գամ քո հարսանիքին,
Ես պիտի խմեմ քո բախտի կենաց,
Մինչև որ իմ մեջ,իմ մեռնող հոգին' 

Ընդունի վիշտն այդ տխո՛ւր,գրկաբաց...............

                                         Սևակ Բայրամյան

ԽՈՍՏՈՎԱՆՈՒՄ ԵՄ ...

Ուզում ես հիմա

Ես անկեղծությամբ 

Պատմեմ իմ մասին,

Թե  միաժամանակ

Ինչպես  եմ  սիրում,

Այն էլ երկուսին,

Ո՛չ,դու  մի  կարծիր,

Թե սուտ  քնքշությամբ  խաբել  եմ   ես  քեզ,

Որ սիրել եմ  քեզ, և  այն մյուսին:

Երկու  սիրտ  ունեմ,

Երբ   համբուրվում ենք սիրով միասին,

Լուռ  մտածում  եմ ես նրա մասին.

Իսկ երբ  որ  նա  իմ  շուրթերն է շոյում 

Այրվող  մոմի պես 

Այնքա՜ն  մեղմորեն  սիրում եմ ես քեզ

Եվ այն մյուսին: 

…ինչպես տեսնում ես՝ 

Դուք  երկուսդ էլ կյանք եք միասին,

Բայց և տարբեր եք,  

Ինչպես  երկնքում արև ու լուսին:

Դու՝ որ արևն  ես 

Եվ որ ցերեկը չի լինում լուսին,

Թե դար էլ անցնի

Դուք  չեք  ճանաչի մեկդ մյուսին:

Ս.Բայրամյան

Сила любви

ՔՈ ՍՈՒՐԲ ԱՆՈՒՆՈՎ

Եթե տեսնեիր,իմ աչքերի մեջ,

Եթե տեսնեիր,թե իմ խենթ հոգում'

Ինչը ես այնքա՜ն սիրել եմ անվերջ,

Ինչպես է հիմա սիրտս բորբոքում..

              * * *

Եթե ցավեիր դու այն նույն ցավով,

Որ բանտարկվաց է դեռ իմ աչքերում,

Ես կերդվեի քո սուրբ անունով,

Որ դեռ իմ անգին ես քեզ եմ սիրում:

              * * *

Թե լիներ մի պահ,որ ես զգայի,

Որ իմ մահը քեզ ժպիտ կբերի,

Իմացի՛ր,սիրով ես կմերնեի,

Որ ժպիտը քո լինի աշխարհում:
             * * *

..բայց եթե մահս ցավ է քեզ համար,

Եթե ինձ համար պիտի հեկեկաս,

Թե սուրբ կարոտով,թե հույսուվ անտես

Ես մի հրաշքով պիտի գտնեմ քեզ:

Ս.Բայրամյան

ԷԼԻ ՄՈՒԹ ԳԻՇԵՐ…

   Մռայլ  գիշեր է,մթություն,խավար.
   Ես քո պատկերն եմ անհույս որոնում, 
   Շուրթերիս մարող ժպիտ հուսավառ`
   Իզո՛ւր ես սիրտ հաղթություն տոնում:
               *       *
                   *

   Նորից գնացիր,բայց հիմա անհետ
   Ու լուռ հայացքդ հանգեց աչքերիս,
   Հրաշք ժպիտդ,բույրդ բուրավետ`
   Դարձել են անցյալ քախցր հուշերիս ...

Ս.Բայրամյան