Սիրե՞լ,
սիրել քե'զ,անարժան մեկի՞ն
Ով չգիտե թե
ինչ
է
այդ
սերը,
Ում
համար սերն
ու
սիրառատ
հոգին,
Նույնն
է
թե
ինչպես
լծկանն
ու
սելը:
Սիրե՞լ,ո՞ւմ
սիրել,անհագ պոռնիկին,
Սիրել
աչքակապ,այն մեկին,նրա՛ն`
Ով այդ
քնքշանքի երազկոտ պահին,
Հասկանում
է լոկ միայն պառկելը:
Սիրե՞լ,ով
փողի,պառքի սուտ ճառով,
Որ իր
պեսին է միայն լսելի,
Ով տգիտության
հիմար պատճառով,
Անբարո
վարքն է ցույց դնում էլի:
Եվ գիտե՞ս,հենց քեզ են սիրում շատերը
Ու շատերին
էլ սիրում ես հենց դու,
Բայց
թե ձեզ համար այդ քնքուշ սերը,
Լոկ զվարճանք է անարգված հոգու: